κάτηρυς

κάτηρυς, -ήρυδος, ἡ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) φρ. «κατήρυδες ἄμπελοι» — αμπέλια φορτωμένα με καρπούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + πιθ. ἀρύω].